معماری ابیانه

علاوه بر خاک سرخ که منحصر به ابيانه بوده و دربرابر باران مقاوم بوده است چوب نيز در استحکام و دوام بناها نقش موثري داشته و دارد. با توجه و دقت به تعدادي از خانه هاي مشخصه اي که در ابيانه است مي توان بافت ساختماني خانه هاي ابيانه را به سه دوره تاريخي تقسيم کرد.

 1 - خانه هاي دوره سلجوقي: اين خانه‌ها حياط ندارند. آنها داراي يک ايوان جنوبي حدودا" به ارتفاع 5 متر است. اطراف اين ايوان، خانه در دو طبقه بالا رفته و اتاقها پيرامون صفه قرار دارند . يک فضاي باز بنام صفه در هر خانه تعبيه شده و بعنوان حياط مسقف کار مي‌کرده و همچنين براي مراسم عزا و عروسي نيز مورد استفاده قرار مي گرفته است.

2- خانه هاي دوره صفويه : در اين دوره توجه بيشتري به صفه شده و خانه هاي چهار صفه اي پيشرفت کرده است. قرينه سازي در آنها رعايت شده و تزئينات داخلي هم کاملاً از دوره قبل متمايز است.

3- خانه هاي دوره قاجاريه : از اواخر دوره صفويه در وضع عمومي روستا رکود بوجود آمد و تا اواخر دوره قاجار ادامه داشت.



ماخذ : کتاب ابيانه و فرهنگ مردم آن،نويسنده: زين العابدين خوانساري ابيانه