در وصف بیدهند

بیدهند


خوشا بيدهند خوش منظر خوشا شازده سليمانش
خوشا کوه پر از برف و خوشا باغ و گلستانش
خوشا آن مردم خوش صحبت و خوش خلق و خوش سيما
خوشا آن لهجهء شيرين تر از صد جعبه سوهانش
خوشا الگ و انارو قيصي و انگور و شاميوه ش
خوشا بادام و گردو هاي خوش طعم فراوانش
خوشا روز زيارت پاي  آب سرد اون چشمه
که بود از کوه کرکس  منشاء آن چشم جوشانش
خوشا آن روز هاي ديدن آن مهربان خاله
خوشا آن  تخم مرغ نيمرو با سبزي و نانش
خوشا در کوچه هاي سنگي اش سرخوش دويدن ها
پريدن از روي ديوار ها درباغ وبستانش
صفايي داشت دالان خنک در آن امامزاده
خصوصاً روضه خواني هاي ملا نادعلي خانش
چه آواز خوشي اين پيرمرد باصفا مي خواند
تو گويي درس خواندن داده آن تاج صفاهانش
منه دل تو بر اين دنيا که دنيا نيست جز افسوس
نه موسي ماند و نه فرعون ونه انصار و اعوانش
عجب بامعرفت مرد کتابي بود اين ملا
که صد ملا ببايد نوکرش گردند و دربانش
خوشا ماره خوشا جورره خوشا آن چشمهء کوله
خوشا گلهاي صحرايي خوشا عطر گياهانش
الهي بادرود و برزرود و چيمه رود ما
هميشه در امان  ماند ز شر نارفيقانش

0 : توضیحات:

ارسال یک نظر