وبلاگ دهستان برزرود: کمجان

روستای کمجان در شمال غربی کوهستان کرکس واقع است و یکی از روستاهای حوزه برزرود به شمار می رود.
ارتفاع این روستا از سطح دریا 2500 متر و برای رفتن به این روستا از یک جاده فرعی که در محلی به نام هنجن از جاده اصلی کاشان-نطنز منشعب می شود می توان استفاده کرد و فاصله آن تا جاده اصلی حدود 15 کیلومتر می باشد.
این روستا در بین روستاهای همجوار بیشترین مساحت را دارد.از شرق به روستای یارند و روستای تکنه و از غرب به روستای برز و طوه،از شمال به روستای وش و از جنوب به روستای سه مشرف است.
این روستا دارای مزرعه های زیادی است که هر کدام برای کشت محصولات خاصی بوده است ،مثل دشت کمجان،دشت باقوس،دشت کروند که بزرگترین مزرعه در منطقه می باشد و تحفه نطنز از آنجاست،دشت سینه ،دشت سور ،دشت در ،دشت سردستان ،دشت نقله و مراتع زیاد نیز دارد که هرکدام نام خاص خود را دارد.
تاریخچه:
روستای کمجان بر اساس شجره نامه امامزاده ایوب که مقبره آن در وسط روستا قرار دارد دولت آباد نام داشته که به علت جنگی که بین اهالی روستا به حمایت از امامزاده ایوب و دشمنان ان امامزاده در میگیرد به کمجان معروف می شود.
دلیل این مسئله آن است که پس از شهادت آن بزرگوار و بدلیل شهادت همه مردان این روستا در حمایت از امام چون کسی وجود نداشته که جنازه ها را دفن کند ، دشمنان از زن ها و بچه ها که باقی مانده بودند می پرسند چرا جنازه هایتان را دفن نمی کنید.در جواب میگویند:کو جان که جنازه های شهدا را دفن کنیم ! مگر جانی مانده؟ و از آن پس این روستا به کمجان معروف شد (برگرفته شده از شجره نامه امامزاده ایوب)
جمعیت روستا در قدیم به 200 تا 350 خانوار می رسید اما اکنون به دلایل مختلف ساکنین ترک دیار کردند و در شهرها ساکن شده اند و هم اکنون 100 خانوار در تابستان و 50 خانوار در زمستان جمعیت دارد.
اقتصاد مردم این روستا از طریق کشاورزی تامین می شده زیرا باغات ومزارع حاصل خیزی دارد و در قدیم پارچه بافی نیز می کرده اند و تا سالها قبل آثار کارگاهها در تمام منارل موجود بود.موضوعی که بسیار حائز اهمیت است ،این است که در قدیم مردم این روستا فلز استخراج می کرده اند که سرباره ای حاصل از ذوب فلز در مزرعه کروند و تا تنگه ای به نام پیناوند پراکنده است.
علاقه مندان می توانند با مراجعه به روستا به دشت کروند رفته و در منطقه ای به نام پل روماسوم که محل ذوب فلز بوده است را مشاهده نمایند.
در این روستا منطقه ای وجود دارد به نام دره پیناوند که از مطالبی که سینه به سینه نقل شده است گویا روستا ابتدا در آنجا قرار داشته و داستانهای زیادی در زمینه مدفون بودن گنج در آن دره و آثار زندگی که تا سالها قبل لوله های سفالی که برای آب از آنها استفاده می شده قابل رویت بود که بر اثر جاری شدن سیل اکنون آثاری وجود ندارد.
در کنار این دره بر روی تخته سنگی صاف و سیاه شعارهای اسلامی با علامت ستاره داوود حک گردیده و به گفته ریش سفیدان سنگ نوشته دیگری وجود داشته که سیل آنرا با خود برده است و آدرس محل دفن گنج را می داده، به این مضمون:(ننن لانه ، لون لانه ، لا در بن تنگه گنج خاکه) یعنی این دره نه آن دره نه دره دربن تنگه گنج خاکه!

مردم روستا در ساختمانهایی که همه از سنگ و خشت و گل بنا شده ساکن گشته،بعضی از این ساختمانها دارای ایوانهای بسیار بلند ساخته شده از چوب هستند،که ارتفاع آن گاهی به 20 متر می رسد که نظر هر بیننده ای را جلب میکند.
این ایوانها را میتوانید در محله هایی بنام "لب ساخونه" یا کوچه سوزن از نزدیک مشاهده فرمایید.
روستا دارای دو محله به نامهای محله بالا و محله پایین و تعداد زیادی کوچه پس کوچه که هر یک نام خاصی دارند می باشد.
این روستا دارای 14 مسجد می باشد که هر کدام در محله ای به نامی،و همه آنها بازسازی شده اند.
این روستا دارای یک حمام بسیار زیبا است که در محله پایین ده قرار دارد.
روستا دارای سه قلعه بوده ،یکی در ابتدای ده قرار دارد.روستا دارای سه قلعه بوده ،یکی در ابتدای ده که اکنون آثاری از آن وجود ندارد و فقط اسمی از آن به جا مانده است و روی آن خانه ساخته شده است و قلعه دیگری که بر روی کوه بلند مشرف به روستا قرار دارد که دیوارهای آن هنوز پابرجاست.
یک قلعه که بسیار حائز اهمیت است معروف به قلعه بایزید که در مزرعه کروند قرار دارد و اکنون فقط یک دیوار سنگی از آن به جا مانده است و در زمینه این قلعه داستانهای زیادی سینه به سینه بیان شده که واقعیت آن زمانی معلوم شد که در سال 1370 جویندگان میراث این مرز و بوم در کنار این قلعه قبرستانی را در دامنه کوه کشف کردند و شبانه اقدام به حفاری و غارت این قبرستان پرداختند و این غارت همچنان ادامه دارد و هر بار که به آنجا سر زده می شود قبرها یکی پس از دیگری شکافته شده است.
این روستا دارای چهار قبرستان است یکی قبرستان فعلی که در میان جاده نطنز به ابیانه قرار دارد و قدمت آن به 400 سال می رسد .قبرستان دیگری در بالای ده قرار داشته که تا چند سال پیش هم قبرها معلوم بود و به قبرستان کهنه معروف بود،ولی اکنون اثری از آن نیست.
قبرستان دیگر در مزرعه کروند و در کنار قلعه بایزید قرار داشته و یک قبرستان دیگر در مزرعه (در) قرار داشته که به گفته ریش سفیدان سنگهای آن را برای ساختن دیوار مزرعه در استفاده نموده اند.

خانه های قدیمی روستای کمجان

طبیعت روستا:
کمجان دارای آب و هوای معتدل و خنک در تابستان و بسیار سرد در زمستان است .دارای کوههای بلند و محل زندگی انواع گونه های حیوانات وحشی می باشد ،این روستا حاصلخیز ترین روستا در بین روستاهای منطقه است و یکی از محصولات این روستا گلابی است که به تحفه نطنز معروف است.
منطقه ای در روستا قرار دارد به نام آب سرخ که آب معدنی قرمز رنگ است و اهالی برای امراض جلدی از آن استفاده می کرده اند این منطقه در کروند و در انتهای دره ای است که با روستاهای یارند،تکیه و فریزهند همسایه است.
این منطقه جاده ماشین رو ندارد و باید پیاده سفر کرد.منطقه دارای یک استخر آب معدنی و یک مرغزار و تعداد زیادی چشمه آب شیرین و آب سرخ در کنار هم جاریست و جالب توجه است.

طبیعت کمجان در پاییز

مردم روستا:
مردم روستا اغلب باسواد بوده اند و در قدیم چند مکتب خانه دایر بوده است و جالب اینکه تعدادی از این مکتب خانه ها به وسیله خانمها اداره می شده و خانمها معلم بوده اند،مثل مکتب خانم کوچکه –مکتب رقیه بگم- مکتب محمد اسماعیل –مکتب میرزا علی و ...
این روستا در گذشته 200 تا 350 خانوار جمعیت داشته اما اکنون به دلایل مختلف بسیاری از ساکنین ترک دیار کرده اند و در شهرها ساکن شده اند.
هم اکنون روستا در تابستان 100 خانوار و در زمستان 50 خانوار جمعیت دارد.
از فرهنگ و رسومات مثل عروسی ها و عزاداریها و انواع بازیها و قصه ها مطالب فراوان است که در آینده مطالبی در این باره ارائه خواهد شد.

منبع : سایت روستای کمجان