درساليان گذشته نه چندان دور در روستاي برز مراسم شاه بازي که همان تعيين مير نوروزي است برگزار ميشد. اين مراسم از روز دوم فروردين آغاز ميشد و در روز دوازدهم پايان مي گرفت. منظور از انجام آن رسيدن به اهدافي به شرح زير مي بود.
1- ايجاد فضاي آکنده از شادي و شعف به مدت دو هفته براي عامه مردم که مدت يک سال به فعاليت و کار طاقت فرساي کشاورزي و غيره … اشتغال داشته اند و در اين مدت هر گونه فعاليت تفريحي و شادماني محروم بوده اند.
2- نشان دادن وضع حکومت و دربار و چگونگي اعمال و رفتار آنها به مردم روستا که به کلي از اين مطلب بي خبر بودند.
3- انتخاب فردي از مردم روستا به عنوان شاه و اطاعت بقيه از دستورهاي او به ويژه در مورد انجام کارهايي که همگان از نتيجه آن بهره ور مي شدند.
چگونگي برگزراي مراسم
روز پيش از عيد نوروز گروهي از جوانان روستا در صدد تدارک کار برآمده و با مراجعه به خانه هاي مردم وسايل لازم را فراهم مي آوردند. مراسم از روز دوم فروردين آغاز ميشد. نخست يکي از جوانان برومند روستا را به عنوان شاه برگزيده و او با پوشيدن لباس هاي مناسب، آماده ايفاي نقش ميشد. سپس صدراعظم و ديگر وزرا و ساير ارگان هاي دولتي حتي فرماندهان نظامي و سربازها که لباس نظامي پوشيده و تفنگ به دست مي گرفتند، تعيين مي شدند. همين طور سفراي خارجي، ورزشکاران کشتي گيران، نوازندگان، دلقک و غيره… انتخاب مي شدند. به ديگر سخن، نمايشي کامل از دستگاه حکومتي برگزار مي شد.
برنامه هر روز بعد از ظهر به اجرا در مي آمد و کوشش بر آن بود که هر روز برنامه تازه اي را به نمايش در آورند. در يکي از ميدان هاي بزرگ روستا تختي مي گذاشتند، شاه انتخاب شده با لباسي فاخر و چشمگير بر تخت مي نشست و ساير انتخاب شدگان هر يک در جاي خود قرار مي گرفتند. تماشاگران که بزرگان روستا چون روحانيون و کدخدا و اعيان روستا نيز در بين آنها ديده مي شد هر يک در جاي مخصوص خود در پيرامون ميدان مي نشستند. نخست نوازندگان محلي، سرودهاي محلي اجرا مي کردند، جوانان به مبارکي اين روز به شادماني و پايکوبي مشغول ميشدند. در ضمن اجراي مراسم، با هداياي تقديمي، از افراد حاضر در ميدان پذيرايي مي کردند. سپس با اعلام رسميت جلسه، اجراي مراسم آغاز ميشد. شاه و درباريان در حضور مردم به حل و فصل امور مي پرداختند. پس از تصميم‌گيري ، شاه طي فرماني دستور اجراي آن تصميم را صادر مي کرد و مامورين دستور را اجرا مي کردند.
اين فرمان بيشتر در زمينه اجراي کارهاي عمومي مورد لزوم در روستا و يا بر عليه افرادي بود که با داشتن امکانات براي برگزاري مراسم کمکي نکرده بودند. اجراي فرمان ها بيشتر جنبه تفريحي و سرگرمي داشت.
اين مراسم از چنان گيراي و شادي آفريني برخوردار بود که اهالي روستاهاي مجاور نيز در برگزاري آن شرکت مي کردند.
منبع : ميراث فرهنگي نطنز نگارش سيدحسين اعظم واقفي، ناشر انجمن ميراث فرهنگي نطنز
پستها
0 : توضیحات:
ارسال یک نظر