رمز سرسبزي کمجان

سرسبزي دشت ها و باغ هاي کمجان ، درختان سر به فلک کشيده ي روستا نتيجه ي پنجه هاي پرکار مردان و زناني است که آب را به پاي بوسي شان مي آورند تا عطش نشسته بر ريشه و خاکشان را رفع کنند .

اهالي روستاي کمجان با دو قنات سرشار از آب گوارا که به قنات ده و قنات باقوس معروفند زمينها و دشت هاي تشنه شان را سيراب مي کنند .

زمين و باغات پائين ده با قنات ده و زمين و باغات بالا ده با قنات باقوس آب مي خورند . زمين هايي که از قنات ده سيراب مي شوند هر 14 روز يکبار آبياري مي شوند و زمين هاي قنات باقوس هر 16 روز يکبار !

هر اين 14 روز و 16 روز به نامي معروفند تا اهالي بدانند که زمين هايشان را در چه روزي و با کدام آب بايد آبياري کنند .


از قنات ده باغ هاي دشت کمجان ، رودخانه ، پَکِيِه ، چُنبِه ، رَزمير ، گاميش ، پِهري ، جَعده ، کويِن ، بيرَستون ، پَگِزَن ، کالائين ، بادائين ، رَزجِر ، هَرونِه و .... با آب هاي پير شمس در روز اول ، دَرِ عيسي در روز دوم و نَوروزون ، کالائين ، ميرشُکون ، مَهمَليون ، اوستاشمسون ، سَيدون ، نُوِه ، طاميون ، سالونشاه ، رَزجِر ، بَيرَدّين ، قامت دين به ترتيب  در 14 روز متوالي سيراب مي شوند . زميني که با آب پير شمس در روز اول سيراب شده در روز 15 با همان آب رفع عطش مجدد مي کند .

از قنات باقوس باغ هاي اَشکينجِه ، پاکوه ، خرابه وهّاب ، مُوئِز ، جَمشيري ، ميون باقوس ، گَل بند ، شَمسه ، الياس ، باقوس بالا ، رَزنُوقِه ، رَزحافظ و .... با آب هاي مُوئِز ، مير اسماعيل ، سَيدون ، جَمشير، لَب باف ، مصطفي ، تقي ، آب کَروَند  سيراب مي شوند . در قنات باقوس يک مقدار پيچيدگي خاصي بود که من به شخصه متوجه نشدم ولي کشاورزان عزيز  با هفت آب ، 16 روز را سپري مي کنند به طوري که همان نظم و ترتيب را نيز دارند .

در روستاي کمجان علاوه بر باغ هايي که نامشان را گفتيم مزرعه هايي هم در بالاي روستا وجود دارند که سرسبزي و طراوت خاصي را به روستا بخشيده اند .