زبان مردم روستای برز به دلیل مرتبط بودن با حکومت مرکزی در طول قرون کم کم به فارسی اصیل گراییده ولی هنوز می توان در صحبت های روزمره ی مردم کلماتی از لهجه ی قدیم یافت.
روستای برز در زمینه آموزش و پرورش قدمت دیرینه‌ای در بین روستاهای اطراف دارد آنچنان که از سال ۱۳۱۹ هجری شمسی دارای مدرسه ی دولتی بوده و قبل از آن هم در این روستا مکتب خانه دایر بوده و دانش آموزان روستاهای اطراف برای تحصیل به این روستا می آمدند.
وجود ساختمان‌های آموزشی مانند دبستان، راهنمایی و دبیرستان که ساختمان آن مربوط به دهه ۱۳۴۰ می‌باشد حاکی از رونق روستا و ارتباط آموزشی آن با روستاهای اطراف بوده‌است اما با گذشت زمان و مهاجرت‌های گسترده ی روستایی، مدارس تعطیل شده و هم اکنون هیچ مدرسه‌ای در برز فعال نمی‌باشد. از نظر سطح سواد اهالی روستا، براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۸۵از مجموع ۲۸۶ نفر(۱۴۱ خانوار) ساکن در روستا حدود ۷۰ درصد باسواد بوده‌اند.
در مردم این دیار ذوق شعر به فراوانی از قدیم مشهور بوده است به طوری که اغلب آثار باقی مانده از قدیم دارای ماده تاریخ به شعرند و کتیبه هایی سنگی به شعر در این روستا وجود دارد همچنین ذوق و درک موسیقیایی و خوش صدایی نیز از مواریث مردم این دیار است چنانچه صاحب مجموعه ی ناصری به آن اشاره می کند.
بیشتر مردم ساکن روستای برز به باغداری و دامپروری مشغول اند و انواع میوه‌ها همچون:گلابی، آلو، توت، سیب، زردآلو، زرشک کوهی ، زالزالک ،بادام و گردو از محصولات باغی این روستا به شمار می‌رود.
پستها
0 : توضیحات:
ارسال یک نظر