روستای برز با مساحتی حدود ۲۰ هکتار در ۱۶۵ کیلومتری مرکز استان اصفهان و۴۰ کیلومتری شمال غرب شهرستان نطنز قرار دارد. جمعیت آن از حدود 300 خانوار در 1294 قمری به چیزی کمتر از 50 نفر در سال های اخیر رسیده است.
سکونت در روستای برز از قدمت بسیار بالایی برخوردار است و طبق گفته ی افراد محلی سابقه ی شکل گیری آن به قبل از اسلام برمی‌گردد. از نشانه‌های آن بقایای قبرستان‌های زرتشتی‌ها و یهودیان در روستا می‌باشد.
این روستا از قدیمی ترین مراکز شیعی در ایران بوده است چنانکه فرزند زادگان مولای متقیان هنگامی که جهت پیوستن به امام رضا (ع) به ایران آمده و با توطئه ی قتل و دستگیری خویش به دست عمال خلفای عباسی مواجه گشتند در نواحی مرکزی ایران پراکنده شده و دست یاری به سمت ایرانیان دراز کردند که روستای برز از جمله روستاهایی است که به پناه دادن به این معصوم زادگان جلیل القدر و نثار خون جوانان خویش در راه ایشان سند افتخاری برای خویش رقم زده که تا دنیا دنیاست جای بالیدن دارد و هر اهل برزی جاودانه به آن مباهات می کند.
این روستا در گذشته مرکز دهستان برزرود بوده‌است و زادگاه خاندان های عظیم الشّأنی که مردان بزرگ و اثرگذار و معتقد دوره ی صفوی از آن برخاسته اند و اسامی بسیاری از ایشان به کرّات در تواریخ عهد صفوی در کنار اسم بنیانگذاران و شاهان آن سلسله ذکر شده است از جمله :
" میرزا ابوالمعالی" وزیر دست چپ شاه عباس اول که شاه درباره ی وی گفته بود:" مهر من بدون خط میرزا ابوالمعالی اعتبار ندارد و خط میرزا بدون مهر من معتبر است".
"میرزا محمد باقر" معروف به "میرزا باقر وزیر" شاعر بزرگ صفوی. شاعری که به عقیده ی برخی از بزرگان ادب، شعرش گاهی با شعر صائب تبریزی استاد سخن در سبک هندی پهلو می زند.
همچنین می توان به میر ابوالعلی، عموزاده میر ابوالمعالی، وزیر قورچیان شاه عباس اول و فرزندانش میرزا محمد شفیع، وزیر قورچیان شاه صفی، وزیر قورچیان شاه عباس دوم و فرزند زاده‌اش، میرزا محمد صادق، وزیر شاه طهماسب دوم اشاره کرد.
و در قرون معاصر علمایی که مرکزیت علمی در اطراف و نواحی داشته اند مثل مرحوم آقا ضیاء ضیاءالعلما و مرحوم فخر السّادات عزیزی.
در کتاب "مجموعه ناصری" (نسخه ی خطی) از حسین بن ابراهیم خان اصفهانی (سال ۱۲۹۴ ه.ق) راجع به برز چنین آمده است :
« برز در تحت قریه طره اتفاق افتاده، در میان دره ی کوه برز، دهی است که در همه ی نطنز، دهی به این خوش آب و هوایی نیست، ییلاق است. تخمیناً ۳۰۰ خانوار بوده. مردم برز اناثاً و ذکوراً صاحب صوت می‌باشند. باغات و اشجار میوه از همه قسمی زیاد دارد. به خصوص گلابی که خیلی زیاد است. هم رودخانه دارد و هم قنات. از بالای ده تا زیر ده خیابانی درست کرده‌اند که هر دو طرف آن چنار است. در پشت خیابان خانه از هر دو طرف ، پشت خانه‌ها باغات. یک روی خانه به خیابان و یک روی به باغات است. محصول شتوی ، گندم ، صیفی و جو حامض است. »
پستها
0 : توضیحات:
ارسال یک نظر