.jpg
)
دبير انجمن خانه‌ي مردم ابيانه گفت: نبود فضاهاي بهداشتي، امكانات اوليه و ورود بيش از حد گردشگران نوروزي در كنار نبود يك مديريت و برنامه‌ريزي صحيح در ابيانه از سوي مسؤولان، آسيب‌هايي جدي را به كالبد تاريخي روستاي ابيانه در نوروز امسال وارد كرد.
عباس شاكري‌زاد ابيانه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: بافت تاريخي ابيانه، يك محدوده‌ي كوچك و بسته با 17 هكتار مساحت است و مسير اصلي گردشگري كه گردشگران مي‌توانند در آن حركت كنند، حدود 600 متر طول و سه تا سه‌ونيم متر عرض دارد. در اين مسير، گردشگران بايد بناهاي تاريخي ابيانه را ببينند.
وي كه يكي از ساكنان روستاي تاريخي ابيانه است، با تأكيد بر اين‌كه به‌دليل وسعت كم ابيانه، اين روستا مي‌تواند پذيراي تعداد محدودي گردشگر در طول روز باشد، بيان كرد: اگر تعداد گردشگران زياد شود، از يك سو، به‌دليل مصالح استفاده‌شده در ساختمان‌هاي ابيانه، به بافت تاريخي روستا آسيب وارد مي‌شود و رفت‌وآمد بيش از حد گردشگران به ساختمان‌هاي كاه‌گلي در مدت كوتاهي آسيب مي‌زند و از سوي ديگر، گردشگران امكان بازديد كامل از نقاط ديدني ابيانه را از دست مي‌دهند.
او با اشاره به ورود حدود پنج‌هزار نفر به ابيانه در برخي روزها در نوروز امسال، گفت: وقتي اين جمعيت به يك روستاي كوچك و تاريخي بدون داشتن كم‌ترين امكانات براي پذيرايي وارد مي‌شود، برنامه و مسير مناسبي براي آن‌ها وجود ندارد و بسترهاي لازم نيز فراهم نيست.
وي سرويس‌هاي بهداشتي و آب آشاميدني را از ساده‌ترين موارد اوليه‌اي دانست كه به آن‌ها نياز است و ادامه داد: در مكاني كه گردشگران زيادي رفت‌وآمد مي‌كنند، بايد توقفگاه‌هاي كوتاه‌مدتي تعريف شود، در حالي كه در ابيانه اين امكانات وجود ندارد.
شاكري‌زاد با اشاره به اين‌كه در يك سال گذشته، حتا يك قدم نيز در راستا بهبود امكانات رفاهي در ابيانه برداشته نشده است، مدعي شد: در سال 1388، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي حفاظت و مرمت ساختمان‌هاي ابيانه هزينه نكرد و براي تأسيسات زيربنايي اين روستاي تاريخي قدمي برداشته نشد.
وي گفت: وقتي سازماني كه متولي اين روستاي تاريخي است، ساده‌ترين امكانات رفاهي را براي گردشگران در اين مكان فراهم نكرده است، چگونه يك گردشگر مي‌تواند هم مكان‌هاي ديدني روستا را ببيند و هم از بازديد خود راضي و خشنود باشد؟!
او با اشاره به اين‌كه روستاي ابيانه محل زندگي مردم بومي هم است، بيان كرد: وقتي جمعيت زيادي به ابيانه وارد مي‌شود، زندگي طبيعي مردم بومي روستا مختل مي‌شود. از يك طرف، مردم ابيانه در اين زمان امكان خروج از خانه را ندارند و از سوي ديگر، گردشگران نمي‌توانند بازديد مناسبي از روستا داشته باشند.
دبير انجمن خانه‌ي مردم ابيانه معتقد است: اگر جمعيتي كه در برخي روزها به ابيانه وارد مي‌شد، به شهرستان نطنز نيز مي‌رفت، مسؤولان اين شهرستان نمي‌توانستند پاسخ‌گوي نيازهاي آن‌ها باشند.
وي با تأكيد بر اين‌كه ابيانه از نظر ساختار تشكيلات اداري دچار دردسر است، اظهار داشت: مديريتي كه براي اين روستا طراحي شده، با باري كه بر دوش آن قرار گرفته است، تناسب ندارد. بايد براي ابيانه مديريت و ساختار تشكيلات اداري جديدي تعريف شود.
شاكري‌زاد با اشاره به اين‌كه با وجود تلاش‌هايي كه مسؤولان شهرستان نطنز ممكن است براي برطرف كردن مشكلات ابيانه انجام داده باشند، نتيجه‌ي اين تلاش‌ها نامطلوب بوده است، ادامه داد: همان باري كه به شهرستان نطنز وارد مي‌شود، به ابيانه نيز وارد مي‌شود. در حالي كه برخلاف ابيانه، نطنز تشكيلاتي اداري را مانند شهرداري يا بقيه‌ي امكانات دارد.
به گفته‌ي او، در طول تعطيلات نوروز و با توجه به جمعيت زيادي كه روزانه به اين روستاي تاريخي وارد شد، دو نفر از گردشگران كه در چادر مسافرتي در حال استراحت بودند و به‌دليل سرماي زياد، زغال براي گرم كردن به چادر برده بودند، دچار دم‌گرفتگي شدند و چون امكانات اوليه‌ي پزشكي مانند اورژانس در منطقه وجود نداشت و تا زمان رسيدن به آن‌جا، در ترافيك جاده‌ي ورودي ابيانه گير كرده بود، اين دو گردشگر مردند. پس از فوت آن‌ها، يك دستگاه آمبولانس در ابيانه مستقر شد.
وي در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا درباره‌ي اجراي طرح جامع ابيانه كه سال گذشته توسط مدير پايگاه ميراث فرهنگي ابيانه اعلام شده بود، بيان كرد: آن‌گونه كه شنيديم، اين طرح جامع در ابيانه تهيه شده، ولي به سازمان‌هاي ذي‌ربط ابلاغ و ارائه نشده است تا بتوانند كاري از پيش ببرند. مردم ابيانه هنوز نتيجه‌اي از اين طرح نديده‌اند.
او درباره‌ي اقدامات انجمن‌هاي دوست‌داران ميراث فرهنگي در ايام نوروز در اين روستا نيز گفت: اين انجمن‌ها به‌تنهايي نمي‌توانند فعاليتي در اين زمينه داشته باشند. بايد يك تشكيلات اداري و مديريتي وجود داشته باشد تا انجمن‌ها از آن براي اجراي اقدامات خود كمك بخواهند.
شاكري‌زاد ايجاد شدن ترافيك سنگين در ورودي ابيانه و به‌وجود آمدن يك كلاف سردرگم توسط ماشين‌هاي گردشگران و تداخل با يكديگر در ايام نوروز را يكي ديگر از نشانه‌هاي نبود مديريت و برنامه‌ريزي صحيح در ابيانه ارزيابي كرد.
وي با اشاره به حضور گردشگران در باغ‌ها و دشت ابيانه در ايام نوروز، اضافه كرد: چون در اين ايام هيچ امكاناتي براي جمع‌آوري زباله در اين روستا نبود، محيط زيست روستا دچار آلودگي شديدي شد. هم‌چنين به‌دليل نبود فضاهاي بهداشتي، محيط داخل روستا آلوده شد و آسيب‌هاي جدي به فضا تاريخي روستا وارد آمد.
عباس شاكري‌زاد ابيانه در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار كرد: بافت تاريخي ابيانه، يك محدوده‌ي كوچك و بسته با 17 هكتار مساحت است و مسير اصلي گردشگري كه گردشگران مي‌توانند در آن حركت كنند، حدود 600 متر طول و سه تا سه‌ونيم متر عرض دارد. در اين مسير، گردشگران بايد بناهاي تاريخي ابيانه را ببينند.
وي كه يكي از ساكنان روستاي تاريخي ابيانه است، با تأكيد بر اين‌كه به‌دليل وسعت كم ابيانه، اين روستا مي‌تواند پذيراي تعداد محدودي گردشگر در طول روز باشد، بيان كرد: اگر تعداد گردشگران زياد شود، از يك سو، به‌دليل مصالح استفاده‌شده در ساختمان‌هاي ابيانه، به بافت تاريخي روستا آسيب وارد مي‌شود و رفت‌وآمد بيش از حد گردشگران به ساختمان‌هاي كاه‌گلي در مدت كوتاهي آسيب مي‌زند و از سوي ديگر، گردشگران امكان بازديد كامل از نقاط ديدني ابيانه را از دست مي‌دهند.
او با اشاره به ورود حدود پنج‌هزار نفر به ابيانه در برخي روزها در نوروز امسال، گفت: وقتي اين جمعيت به يك روستاي كوچك و تاريخي بدون داشتن كم‌ترين امكانات براي پذيرايي وارد مي‌شود، برنامه و مسير مناسبي براي آن‌ها وجود ندارد و بسترهاي لازم نيز فراهم نيست.
وي سرويس‌هاي بهداشتي و آب آشاميدني را از ساده‌ترين موارد اوليه‌اي دانست كه به آن‌ها نياز است و ادامه داد: در مكاني كه گردشگران زيادي رفت‌وآمد مي‌كنند، بايد توقفگاه‌هاي كوتاه‌مدتي تعريف شود، در حالي كه در ابيانه اين امكانات وجود ندارد.
شاكري‌زاد با اشاره به اين‌كه در يك سال گذشته، حتا يك قدم نيز در راستا بهبود امكانات رفاهي در ابيانه برداشته نشده است، مدعي شد: در سال 1388، سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي حفاظت و مرمت ساختمان‌هاي ابيانه هزينه نكرد و براي تأسيسات زيربنايي اين روستاي تاريخي قدمي برداشته نشد.
وي گفت: وقتي سازماني كه متولي اين روستاي تاريخي است، ساده‌ترين امكانات رفاهي را براي گردشگران در اين مكان فراهم نكرده است، چگونه يك گردشگر مي‌تواند هم مكان‌هاي ديدني روستا را ببيند و هم از بازديد خود راضي و خشنود باشد؟!
او با اشاره به اين‌كه روستاي ابيانه محل زندگي مردم بومي هم است، بيان كرد: وقتي جمعيت زيادي به ابيانه وارد مي‌شود، زندگي طبيعي مردم بومي روستا مختل مي‌شود. از يك طرف، مردم ابيانه در اين زمان امكان خروج از خانه را ندارند و از سوي ديگر، گردشگران نمي‌توانند بازديد مناسبي از روستا داشته باشند.
دبير انجمن خانه‌ي مردم ابيانه معتقد است: اگر جمعيتي كه در برخي روزها به ابيانه وارد مي‌شد، به شهرستان نطنز نيز مي‌رفت، مسؤولان اين شهرستان نمي‌توانستند پاسخ‌گوي نيازهاي آن‌ها باشند.
وي با تأكيد بر اين‌كه ابيانه از نظر ساختار تشكيلات اداري دچار دردسر است، اظهار داشت: مديريتي كه براي اين روستا طراحي شده، با باري كه بر دوش آن قرار گرفته است، تناسب ندارد. بايد براي ابيانه مديريت و ساختار تشكيلات اداري جديدي تعريف شود.
شاكري‌زاد با اشاره به اين‌كه با وجود تلاش‌هايي كه مسؤولان شهرستان نطنز ممكن است براي برطرف كردن مشكلات ابيانه انجام داده باشند، نتيجه‌ي اين تلاش‌ها نامطلوب بوده است، ادامه داد: همان باري كه به شهرستان نطنز وارد مي‌شود، به ابيانه نيز وارد مي‌شود. در حالي كه برخلاف ابيانه، نطنز تشكيلاتي اداري را مانند شهرداري يا بقيه‌ي امكانات دارد.
به گفته‌ي او، در طول تعطيلات نوروز و با توجه به جمعيت زيادي كه روزانه به اين روستاي تاريخي وارد شد، دو نفر از گردشگران كه در چادر مسافرتي در حال استراحت بودند و به‌دليل سرماي زياد، زغال براي گرم كردن به چادر برده بودند، دچار دم‌گرفتگي شدند و چون امكانات اوليه‌ي پزشكي مانند اورژانس در منطقه وجود نداشت و تا زمان رسيدن به آن‌جا، در ترافيك جاده‌ي ورودي ابيانه گير كرده بود، اين دو گردشگر مردند. پس از فوت آن‌ها، يك دستگاه آمبولانس در ابيانه مستقر شد.
وي در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا درباره‌ي اجراي طرح جامع ابيانه كه سال گذشته توسط مدير پايگاه ميراث فرهنگي ابيانه اعلام شده بود، بيان كرد: آن‌گونه كه شنيديم، اين طرح جامع در ابيانه تهيه شده، ولي به سازمان‌هاي ذي‌ربط ابلاغ و ارائه نشده است تا بتوانند كاري از پيش ببرند. مردم ابيانه هنوز نتيجه‌اي از اين طرح نديده‌اند.
او درباره‌ي اقدامات انجمن‌هاي دوست‌داران ميراث فرهنگي در ايام نوروز در اين روستا نيز گفت: اين انجمن‌ها به‌تنهايي نمي‌توانند فعاليتي در اين زمينه داشته باشند. بايد يك تشكيلات اداري و مديريتي وجود داشته باشد تا انجمن‌ها از آن براي اجراي اقدامات خود كمك بخواهند.
شاكري‌زاد ايجاد شدن ترافيك سنگين در ورودي ابيانه و به‌وجود آمدن يك كلاف سردرگم توسط ماشين‌هاي گردشگران و تداخل با يكديگر در ايام نوروز را يكي ديگر از نشانه‌هاي نبود مديريت و برنامه‌ريزي صحيح در ابيانه ارزيابي كرد.
وي با اشاره به حضور گردشگران در باغ‌ها و دشت ابيانه در ايام نوروز، اضافه كرد: چون در اين ايام هيچ امكاناتي براي جمع‌آوري زباله در اين روستا نبود، محيط زيست روستا دچار آلودگي شديدي شد. هم‌چنين به‌دليل نبود فضاهاي بهداشتي، محيط داخل روستا آلوده شد و آسيب‌هاي جدي به فضا تاريخي روستا وارد آمد.
پستها
0 : توضیحات:
ارسال یک نظر