" کوه هيمَّن " اين عقاب خموش ، خُفته در کمينگاه بکر با هيبتي عظيم ، گويا هنداتي بلند براي شکارگاه خود دارد . با نمايي از کَل ها ، بُزها ، قوچ ها و شکارهاي ، خراميده در " ايوان هيمن " که بدنبال راهي براي خروج ميگردند.
وشايد ازاين روست ، که مردمان ديگر در روستاهاي همجوار به نام " سياه کوه " ، " کوه جَبّاره " نيز صدايش مي زنند .
" هيمَّن جعفر " در پناه آن با قامتي بر افراشته وهيبتي تراشيده ، نگهبان بزرگترين معدن زغال سنگ روستا ، که در دهه هاي اخير ، مردان باهمت اقدام به استخراج آن نمودن ، گويا مفيد واقع نشد و مي بايست زمان برآن سپري شود .
" دره لاچيان " با قرار بي قراري ، جولانگاه هدايت سيل هاي فصلي از کوههاي " وردشت " ، " کمرزرده " ، " دره لا قدمگاه " ، "دره لاکُمجون" ، " آستونه لَشتر " با چشمه ي به همين نام ومرغزاري با درختان خلوت و دنج .
"لب پُشتِر " با چشمه ساري گواراو جوشان از دل سنگهاي بي کينه ، " لابرلا " ، " کُپّه زرده " ، " رَن رَزهِ باد " ، " بُن ِسرخ " ، بهمراه چشمه ي ، که گويا براي سيراب نمودن تک درخت " وَنين " ، دره " هُلِ محمود شاه " زاده شده.
دره " لاپلنگ "، با چشمه ي کاسه شکل در گُدارِ " زن کولي "
گدار " لا ِوش " اين پيچ در پيچ خاطره ها ، جنسي از فرط خستگي و سرانجامي حيران از باد خنک مغرب ...
" اشگين مرتضي " اين زرشگ هاي ... کوهي با منظره رويايي ، وگاهي دلواپسي و ترس از جست وخيز و فرار خرگوشي ، روباهي ، ... يا خيالي واهي ....
" دينمار " با آبشخور و مرتعي با مسما و زيبا ، جولانگاه مسافران خسته ، گله داران پير ، و خارکنان بي ريا ، صداي دل نواز طبيعت ، بوي خوش سوختن بوته گون در زير " تيومچه قرمه " ، صفاي نوشيدن يک پياله چاي در کنار " سفره ِ پوستي " از نان و پنيرو خاگينه ...
" تختِ گوني جاره " ، درّهِ "هُلَ لَت " ، " لاخار" ، " پرتيل " و صحراي " اُمرويه " گون زاري از صمغ کتيرا ، يادگار دستان پينه بسته پيرمرد سالخورده « کتيرا زَن » و شاگردان ، تيغ در دست ، با هَنبونه هايي پر از گوهرهاي خالص ...
اينان جملگي حکايت ها ، رازها و اسرار غريبي در سينه خود دارند براي بازگو کردن ، وجايي بسي تأمل براي همگان .
بار گران است اگريادي از " کَنده هاي " ( بوم کن ) حفر شده در تپه هاي خاکي لاچيان و ديگر دره هاي همجوار را نبريم ، چون اينان روزگاري پناهگاهي امن براي گله داران در شبهاي طولاني و پر برف زمستان بوده اند . و نشانه عظمت و جلال و غيرت و نيک انديشي اجدادي ...
*** اينان يکي ست از توصيف تو در صد هزار ، اي " برز " کهن سال ***
فرستنده : اکبر چهرزاد
پستها
0 : توضیحات:
ارسال یک نظر