ابيانه روستايي خوش منظر، زيبا، مصفا، خوش آب و هوا در فاصله 35 کيلومتري نطنز و 70 کيلومتري کاشان قرار دارد که سالانه خيل عظيمي از گردشگران و مسافران نوروزي را به دامان خود ميکشاند.
ابيانه از واژه ‘ويونا’ و يا ‘ويونه’به معناي بيدستان گرفته شده است و درگفتار فارسي به صورت ‘بيانه’ و ‘ ابيانه’ تحريف شده ولي در گويش محلي مردم ، کلمه اوليه خود را حفظ کرده است.
نوع گويش مردم ابيانه که ‘فرس’ يازبان پارسيان قديم ميباشد خودگواه ديگري بر قدمت تاريخي اين روستاست.
مساجد و کتيبههاي زيبا، باغهاي سبز و مصفا، کوچههاي پيچ در پيچ، پنجرههاي مشبک، آتشکده و حتي نوع پوشش لباس مردم ابيانه حکايت از اصالت و تاريخ دور و دراز ايران اسلامي دارد.
منبر چوبي منبت کاري شده مسجد جامع ابيانه که در سال 466 هجري قمري ساخته شده است از جمله آثار تاريخي اين روستا بشمار ميرود.
آثاري ديگري که ميتواند قدمت روستا را مستدل نمايد وجود بقاياي چهار طاقي موسوم به آتشکده ‘هارپاک’ ، محراب چوبي مسجد ‘هرنگون’ و درهاي منقش با تاريخ 400 تا 500 هجري قمري است.
مهمترين بنا و اثر تاريخي اين روستا مسجد جامع آن است، مسجد قديمي ديگر ابيانه، مسجد ‘برزله’ داراي فضاي دلباز و دلنوازي است که روي در آن نوشته شده 701 هجري قمري که مربوط به دوره ايلخانان است.
مسجد ‘حاجتگاه’ از ديگر مساجد تاريخي روستاي ابيانه است که درکنارصخرهاي در کوهستان ساخته شده و برروي در ورودي شبستان آن تاريخ 952 هجري قمري بهچشم ميخورد.
زيارتگاههاي شاهزادگان عيسي و يحيي از فرزندان حضرت امام موسي کاظم (ع) نيز در اين روستاي تاريخي از معماري بسيار زيبايي برخودار است.
برپايي آداب و رسوم کهن و ريشهدار به ويژه آيين خاص نخل گرداني در مراسم تاسوعا و عاشوراي حسيني نيز همه ساله خيل عظيمي از مردم کشور را براي ديدن به اين منطقه ميکشاند.
بيشتر خانههاي مسکوني ابيانه اعم از کوچک و بزرگ برروي شالوده معماري زمان ساساني که شامل چهار طبقه اتاق است، بنا شده است.
خانههاي روستاي ابيانه بر روي دامنه شمالي دره و با شيب نسبتا تند و بر بستري از سنگ هاي رسوبي سبزرنگ واقع شدهاند.
اين خانهها از خاک سرخ منحصر به اين روستا و شيوه ساختماني خاص محلي و به صورت پلکاني و مسلط بر يکديگر ساخته شدهاند.
بر بالاي ساختمان خانهها، کوه سنگي زيبايي ديواره شمالي روستا را تشکيل داده است.
ساختمان اين ديواره سنگي و همگوني رنگ آن با ساختمان خانهها نظر هر تازه واردي را به خود جلب ميکند.
شيوه اصلي معماري خانهها مربوط به زمان ساسانيان است که نمونه آن در قصر فيروزآباد فارس که متعلق به سلاطين ساساني است، ديده ميشود.
مردم ابيانه لباسهاي سنتي خود را ميپوشند، نوع پوشش زنان ابيانهاي با شليتههاي کوتاه و گشاد و روسريهاي گلي رنگ و رنگ قرمز گلها در متن سفيد روسري، بسيار تماشايي است.
زنان اين روستا همچنين پيراهن بلندي از پارچههاي گل دار و رنگارنگ تن ميکنند و مردان نيز با پوشيدن شلوار گشاد و دراز از پارچه سياهرنگ، هويت با ارزش روستاي خود را همواره پاس همواره داشتهاند.
رييس اداره ميراث فرهنگي، گردشگري وصنايع دستي نطنز گفت: سالانه حدود يک ميليون نفر گردشگر داخلي از آثار تاريخي و گردشگري روستاي ابيانه ديدن مي کنند.
‘ احمد رضا قاسمي’ در گفت و گو با خبرنگار ايرنا، اظهار داشت: در طول سال نيز نزديک به 50 هزار نفر گردشگر خارجي از بافت و آثار و ابنيه قديمي ابيانه نيز ديدن مي کنند.
به گفته وي، روستا ابيانه جزو کهنترين روستاهاي کشور بلحاظ معماري سنتي است که آثار و ابنيه تاريخي از دوران هخامنشيان تا قاجاريه را در خود جاي داده است.
شهرستان 45 هزار نفري نطنز با بيش حدود يک هزار و 200 اثر تاريخي و گردشگري در فاصله 130 کيلومتري اصفهان و 80 کيلومتري کاشان قرار دارد.
0 : توضیحات:
ارسال یک نظر